هلن ميرن , قانونگذاران فشار براي بازيابي هنر ربوده‌شده توسط نازي‌ها

هلن ميرن, پس از آنكه نازي‌ها موزه هنرهاي متعلق به قربانيان هولوكاست را غارت كردند, قانونگذاران با هلن ميرن, هنرپيشه برنده اسكار, با بازيگر برنده اسكار, هلن ميرن, و براي اطمينان از اينكه اين آثار به صاحبان واقعي خود بازگردانده مي‌شوند, با هلن ميرن. ميرن به قانونگذاران در روز سه‌شنبه گفتند: " عمل خلع‌يد نازي‌ها نه تنها ناعادلانه بود, بلكه غيرانساني بود. " و با اين حال, امروز, به نظر مي‌رسد هنوز چند نفر وجود دارند كه فاقد اراده براي شناسايي قربانيان و خانواده‌هاي آن‌ها به عنوان صاحبان واقعي هستند. فيلم مستندي درباره يك زن يهودي بود كه در طي جنگ جهاني دوم از نازي‌ها در وين فرار كرد و دهه‌ها تلاش كرد تا آثار هنري از دست رفته‌اش را بازيابد. آثار به‌سرقت‌رفته, عكسي از گوستاو لوكلزيو است كه تصوير عمه‌اش را به تصوير كشيده‌است. " مورخان هنري " تخمين مي‌زنند كه ده‌ها هزار اثر هنري وقتي نازي‌ها خانواده‌هاي يهوديان را غارت مي‌كردند از بين رفتند ". كميسيون بازيافت آثار هنري تخمين مي‌زند كه تقريباً يك پنجم هنر اروپا توسط نازي‌ها در طي اين نمايشگاه به سرقت رفته‌است. اين توافق بر مبناي اصول كنفرانس واشنگتن درباره هنر كشف‌شده نازي - " يك توافق بر روي اصول غير الزام‌آور براي كمك در حل مسايل مربوط به هنر كشف‌شده نازي " بود. اما خانواده‌هاي قربانيان هولوكاست مي‌گويند كه هنوز چالش‌هايي براي احياي هنر به‌سرقت‌رفته وجود دارد. رونالد در, رئيس‌جمهور, ادامه داد: " چيزي كه اين جنايت خاص را بيش از حد تحقير مي‌كند اين است كه اين سرقت هنري, كه احتمالاً بزرگ‌ترين سرقت تاريخ است, توسط دولت‌ها, موزه‌ها و بسياري از مجموعه داران در دهه‌هاي بعد از جنگ ادامه دارد. "

كنگره جهاني يهوديان روز سه شنبه به قانونگذاران گفت: "اين راز كثيف دنياي هنر پس از جنگ بود و افرادي كه بايد بهتر مي دانستند بخشي از آن بودند. در بسياري از موارد ، موانع قانوني مانند اساسنامه هاي خودسرانه محدوديت ها به خانواده هايي كه آگاه نبودند نقاشي پدرشان در يك خانه خصوصي يا موزه ايالتي آويزان شده است. "قانون بازيابي هنر سلب مالكيت هولوكاست در سال 2016 ، يك قانون محدوديت را پس از يك خانواده پيدا مي كند. پنجره براي پايان دادن به روند ادعاها. قانون دو حزب توسط تگزاس جمهوريخواه سنس تأليف شده است. جان كورنين و تد كروز ، سناتور چاك شومر ، د-نيويورك ، و ريچارد بلومنتال ، دي-كانكتيكوت. سيمون گودمن به قانونگذاران گفت كه براي 20 سال گذشته او براي بازيابي مجموعه هنري پدربزرگ خود فريتز گوتمان كار كرده است ، كه بين آن گم شد. 1940 و 1945. گوتمن در سال 1944 توسط نازي ها كشته شد. تا سال 1994 ، هنگامي كه پدر گودمن درگذشت ، او از تلاش تنهايي پدرش براي بازيابي ميراث هنري گمشده خانواده مطلع شد. گودمن علت اين امر را گرفت - كه شامل تلاش براي بازيابي آثار دزديده شده توسط بوتيچلي ، دگاس و رنوار در ميان ساير آثار بود. در طول راه ، او با نوار قرمز ملاقات كرد زيرا برخي از خريداران آثار هنري سرقت شده ادعا كردند كه قانون محدوديت ها گذشته است. گودمن ، كه كتاب "ساعت Orpheus"در جستجوي خانواده اش در جستجوي هنر دزديده شده است ، گفت: از بين بردن چنين محدوديت هايي باعث مي شود وراث قربانيان هولوكاست بتوانند آثار را پس بگيرند. "حرص و آز ، ظلم ، علاقه شخصي و سلطه هميشه خواهد بود. با ما باشيد ، اين يك گزينه آسان است."ميرن گفت. "عدالت بسيار دشوارتر است ، بسيار پيچيده تر